پژوهش حاضر، از دیدگاهی جامعه‌شناختی، به مطالعة توسعة اقتصادی-اجتماعی و هویت جمعی در کُردستان با روش نظریة زمینه‌ای پرداخته است. بررسی‌های اولیة میدانی پنج حوزه زیر را برجسته‌تر نمود : سلطة هویت غربی بر عناصر هویت سنتی، بازسازی هویتی و عام‌شدن نسبی آن، بروز شواهد توسعة ناموزون، توسعة ناهمگون، و تقویت هویت کُردی.
محقق پس از تلخیص، اصلاح و بازسازی داده‌ها، فرآیندهای کُدگذاری (باز، محوری و انتخابی) را انجام داده و 883 مقولة جزء و 279 مقولة عمده استخراج کرده و در نهایت 37 مقوله به‌دست آمده است. عوامل علّی، زمینه‌ای و مداخله‌گر و راهبردهای کنش و پیامدهای کنش، پس از بازگشت‌های لازم به افراد، گروه‌ها و نخبگان و انجام اصلاحات و دقت‌ورزی‌ها، به‌دست آمده است. در نهایت، پدیدة اصلی «بروز ظاهری عناصر توسعه در حین تغییرات بنیادین در هویت سنتی» و یافتة نظری تحقیق، یعنی «توسعة بحران‌زا و شکل جدید هویتی» متجلی شده است.
رشیدی, حسن. (1398). توسعه در کُردستان: توسعة ناموزون در حین تغییرات هویتی. مجلة مطالعات اجتماعی ایران, 13(3), 57-80. doi: 10.22034/jss.2019.43306
MLA
حسن رشیدی. "توسعه در کُردستان: توسعة ناموزون در حین تغییرات هویتی". مجلة مطالعات اجتماعی ایران, 13, 3, 1398, 57-80. doi: 10.22034/jss.2019.43306
HARVARD
رشیدی, حسن. (1398). 'توسعه در کُردستان: توسعة ناموزون در حین تغییرات هویتی', مجلة مطالعات اجتماعی ایران, 13(3), pp. 57-80. doi: 10.22034/jss.2019.43306
VANCOUVER
رشیدی, حسن. توسعه در کُردستان: توسعة ناموزون در حین تغییرات هویتی. مجلة مطالعات اجتماعی ایران, 1398; 13(3): 57-80. doi: 10.22034/jss.2019.43306
)