نوع مقاله : علمی
نویسنده
دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
تحقیقات نشان رضوی )ثامن( نشان میدهد که منطقۀ مذکور به لحـاظ فراوانـی وقـوع بسـیاری از جـرایم بـه نسـبت
جمعیت، رتبۀ اول یا دوم شهر مشهد را به خود اختصاص داده است. همچنین بالابودن شدت محکومیت در احکام قضایی
برای مجرمان این بافت )در دو مجازات رایجِ حبس و شلاق( به نسبت مجرمان سایر نواحی، حاکی از شدت بـزه ارتکـابی
در این بافت است.
با تقسیم ویژگیهای اصلی بافت فرسودة ثامن به سه دستۀ کالبدی، جمعیتی و اجتماعی، و با تکیه بر نظریات ارائه شـده
دربارة انحرافات اجتماعی و رابطۀ جرم و مکان، میتوان علل بالابودن میزان جرم در این بافت را تبیـین کـرد. بـه لحـاظ
کالبدی: ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری املاک فرصت فیزیکی مناسب برای ارتکاب جرم و نیز کاهش امکـان کنتـرل
رسمی را فراهم میکند. به لحاظ جمعیتی: ورود و خروج میلیونها زایر در سال، مهـاجرت سـاکنان اصـیل و جـایگزینی
گروههای ناهمگون اجتماعی و افزایش نسبت سـالخوردگـان، بـه کـاهش امکـان کنتـرل غیـر رسـمی و افـزایش جـرم
میانجامد. همچنین به لحاظ اجتماعی: فقر و احساس محرومیت نسبی و نیز پیدایش گروههای کجـرو در ایـن بافـت، از
طریق رضایت بخششدن کجروی و افزایش تماسهای انحرافی به عضویت افراد بافت در گروههای کجرو و افـزایش جـرم
منجر میشود.
کلیدواژه‌ها
)