نوع مقاله : علمی
نویسنده
استادیاراقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
پژوهشها به تبعیت از الگوهای سنتی پارادایمهای مدیریتی، اعتماد یکطرفه را مطالعه کردهانـد، در حـالی کـه تحقیـق حاضـر
میکوشد با معرفی ضعفهای پارادایم مدیریت سنتی و معرفی نظریۀ اعتماد متقابل، ضعفهای اعتماد یکجانبه را کـاهشپـذیر
نشان دهد. شهرداریها سازمانهای بازی هستند که به دلیل فعالیتهای متنوعی که در زیرمجموعههای خود ارائه میدهنـد بـ
مراجعان زیادی سروکار دارند. این مجموعۀ خدمات، که با کارکنان مختلف در سطوح مدیریتی متفاوت در جغرافیای شـهر ارائـه
میشود، فضای مناسبی برای آزمون سنجشپذیری اعتماد متقابل میان مراجعان، کارکنان و مدیران شهرداری است. نمونهگیـری
آماری و تکمیل پرسشنامهها برای 236نفر اربـاب رجـوع، 376نفـر از کارکنـان و 161نفـر از مـدیران انجـام شـده اسـت تـ
کاربرد پذیری این نظریه به بوتۀ آزمون درآید. نتایج حاصل از آزمونهای آماری مقایسـۀ میـانگین هـای اعتمادسـازی متقابـل در
الگوی نظری بالا حاکی از آن است که از منظر برون سازمانی، میانگین اعلام اعتماد مراجعـان شـهرداری بـه مـدیران و کارکنـان
بیشتر از میانگین اعلام اعتماد مدیران و کارکنان به مراجعان بوده است. از منظر درونسازمانی، میانگین اعـلام اعتمـاد کارکنـان
شهرداری به کلیۀ مدیران خود، بیشتر از میانگین اعلام اعتماد مدیران به کارکنان بوده است. در خاتمـه، راهکارهـای رفـع موانـع
اعتمادسازی متقابل با کمک ابزارهای وفاداری، خیرخواهی، صلاحیت و پیشبینی پذیری نشان داده شده است.
کلیدواژهها