نوع مقاله : علمی

نویسندگان

1 استادیار گروه انسان شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه دولتی معماری و عمران ایروان، ارمنستان

چکیده

مقاله حاضر در سه بخش ارائه می شود. در بخش نظری سعی خواهیم کـرد بـه موضـوع مدرنیزاسـیون و
مدرنیزاسیون معماری با معنی کلی آن و مدرنیزاسیون معماری در ایران با معنی خـاص آن بـا تکیـه بـر
ویژگیهای سیاسی، اجتماعی ـ تاریخی اواخر دوره قاجار تا پایان دوره پهلوی دوم بپردازیم. بررسی نقش
جامعه ایرانیان ارمنی در فرآیند هنری و فنی هم در این بخش ارائه خواهـد شـد. قسـمت دوم مقالـه بـه
تأثیر تحولات سیاسی ـ اجتماعی در معماری پایتخت و در حیطـه ابنیـۀ دولتـی و خصوصـی اختصـاص
خواهد داشت. همچنین چگونگیایجاد بناهای خصوصی و بافت فرهنگی ـ اجتماعی ساکنان این ابنیـه از
نظر شکلگیری طبقـات جدیـد و پاسـخگـویی بـه نیازهـای برخاسـته از سـبک زنـدگی نـوین از منظـر
انسانشناسی، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. معرفی چند معمار ارمنی که توانستهاند بـا درک نیازهـای
خویش دست به خلق آثار معماری به عنوان یادگارها و انعکاسی از تحولات فرهنگی روزگـار خـود بزننـد
قسمت سوم و پایانی تحلیل ارائه شده در مقاله را تشکیل میدهد.

کلیدواژه‌ها