همانند سایر کشورها در ایران نیز برخی افراد از هویت جنسی خود راضی نیستند و تلاش میکنند آن را تغییر دهند. هرچند نظام حقوقی جامعة ایران عمل تغییر جنس را (تحت شرایطی) مجاز میداند، افراد تغییرجنسخواه در فرایند تغییر جنس و حتی بعد از آن در زندگی فردی و اجتماعی خود با محدودیتهای زیادی روبهرو هستند. این وضعیت موجودی سرمایة اجتماعی و سطح کیفیت زندگی آنها را کاهش میدهد. نوشتار حاضر با تکیه بر دیدگاه لین که معتقد است کیفیت زندگی نوعی بازگشت سرمایة اجتماعی است، ابتدا میزان سرمایة اجتماعی و کیفیت زندگی جوانان تغییرجنسخواه ایرانی را توصیف میکند، سپس با الهام از دیدگاه لین رابطة میان سرمایة اجتماعی و کیفیت زندگی آنها را تحلیل مینماید. اطلاعات تحقیق در سال 1387 از طریق روش پیمایش و پرسوجو از 168 نفر از افراد تحت پوشش مراکز مختلف سازمان بهزیستی کل کشور گردآوری شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میانگین سرمایة اجتماعی و کیفیت زندگی پاسخگویان از میانگین ریاضی مورد انتظار پایینتر است و بین این دو عامل رابطهای مستقیم وجود دارد. نازل بودن میزان سرمایة اجتماعی تغییرجنسخواهان باعث شده بازگشت در بعد اظهاری سرمایة اجتماعی آنها یعنی کیفیت زندگیشان تضعیف شود.