غلامرضا اسکندریان؛ هادی برغمدی
دوره 10، 4(اولین ویژه نامه فرهنگ دانشگاهی و نهادینه شدن گفتمان علم) ، دی 1395، ، صفحه 5-33
چکیده
تحولات دهه‌ها‌ی اخیر، دانشگاه‌های ایران را با تغییرات و تحولاتی همراه کرده است که در نتیجه‌ی آن تمرکز بر برنامه‌های فرهنگی از وزن و اهمیت قابل توجهی برخوردار شده است. ورود به حوزه‌ی برنامه‌ریزی فرهنگی، همانند هر حوزه‌ی دیگری، نیازمند در اختیار داشتن شناخت دقیق از ارزش‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای افراد (دانشجویان) است چرا که ...
بیشتر
تحولات دهه‌ها‌ی اخیر، دانشگاه‌های ایران را با تغییرات و تحولاتی همراه کرده است که در نتیجه‌ی آن تمرکز بر برنامه‌های فرهنگی از وزن و اهمیت قابل توجهی برخوردار شده است. ورود به حوزه‌ی برنامه‌ریزی فرهنگی، همانند هر حوزه‌ی دیگری، نیازمند در اختیار داشتن شناخت دقیق از ارزش‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای افراد (دانشجویان) است چرا که هر سیاستی سرانجام با مخاطبانی سر و کار دارد که باید آن را بپذیرند. بنابراین می‌توان شناخت وضع موجود را به عنوان پیش شرط برنامه‌ریزی فرهنگی معرفی کرد. مهمترین هدف این مقاله، شناسایی وضعیت موجود و بررسی ویژگی‌های فرهنگی دانشکده‌ها و دانشجویان رشته‌های هنر و در ادامه ارائه راهبردهایی در راستای برنامه‌ریزی فرهنگی است. مبنای این مقاله، پژوهشی کیفی است که در دو دانشگاه هنر و پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران اجرا شده است. روش مورد استفاده برای جمع‌آوری اطلاعات، انجام مصاحبه‌های عمیق ساختار نیافته و جلسات بحث گروهی متمرکز بوده است. مهمترین دستاورد این پژوهش، پاسخ مثبت به سوال اصلی طرح است؛ بدین معنی که میان وضعیت فرهنگی دانشجویان هنر و سایر دانشجویان تفاوت معنی‌دار دیده می‌شود اما نمی‌توان با این وجوه افتراق و تفاوت، به صورت سطحی و موردی برخورد نمود. نخستین گام برای مواجهه با این وجه افتراق، ریشه‌شناسی تفاوت‌های مشاهده شده است که در این طرح به صورت تفصیلی صورت پذیرفت. نتایج بیانگر این امر بوده است که برخی از این تفاوت‌ها امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر و به عبارت دیگر از ویژگی‌های رشته‌های هنری است و بخشی نیز غیرطبیعی و امری قابل تامل و پیگیری است که به تشریح آن پرداخته‌ایم.