سیمین ویسی؛ میترا عظیمی
چکیده
سازمانهای مردمنهاد[1] تجلی اعتماد و تعدیلکنندۀ فعالیتهای کلان اقتصادی و سیاسی هستند اما در صورت ورود بدون برنامه و یا تداخل فعالیتهایشان با یکدیگر و یا با دولت، ممکن است به تهدیدی برای جامعه بدل گردند. در محلۀ هرندی (دروازه غار سابق) تهران، به واسطۀ وجود انواع آسیبهای اجتماعی، سمن[2]های متعددی با هدف تقلیل مشکلات ...
بیشتر
سازمانهای مردمنهاد[1] تجلی اعتماد و تعدیلکنندۀ فعالیتهای کلان اقتصادی و سیاسی هستند اما در صورت ورود بدون برنامه و یا تداخل فعالیتهایشان با یکدیگر و یا با دولت، ممکن است به تهدیدی برای جامعه بدل گردند. در محلۀ هرندی (دروازه غار سابق) تهران، به واسطۀ وجود انواع آسیبهای اجتماعی، سمن[2]های متعددی با هدف تقلیل مشکلات بدان ورود یافتهاند. اما به رغم دستاوردهای حاصلشده توسط این سمنها، وجود تداخــلها و موازیکاریهای بسیار، خود مشکلات جدیدی را در محله رقم زده است. این پژوهش با انجام مطالعات نظری در کنار انجام مشاهده و مصاحبههای عمیق و نیمهساختیافته و همچنین تشکیل گروههای بحث متمرکز با ساکنان محله و سمنها، به دنبال آن است مدل بررسی فضای همکاری نهادهای مدنی را بر اساس سه سطح توافقی (ارزشها) و تضادی (رژیمهای حقیقت متضاد) و تفسیری (نمادها) مطرح کند و در نهایت الزامات ایجاد فضای همکاری در میان سمنهای محلۀ هرندی را ارائه نماید. بر اساس مدل پیشنهادی مهمترین ویژگیهای فضای همکاری در میان سازمانهای مردمنهاد محلۀ هرندی شامل وجود زمینههای همسوسازی علی رغم وجود رقابت فزاینده میان آنها، غلبۀ نگاههای مبتنی بر فهم متعارف بر نگرشهای علمی، پراکنده بودن منابع هنجاربخش پیرامون حقوق بشر و اصول روانشناختی و مانند این، غلبۀ ارزشهای مادی و بیرونی مانند توجه به حقوق و درآمد و ساختمان و مانند این، توجه کمتر بر ارزشهای عاطفی همچون تعامل با سایر سازمانهای مردمنهاد، توجه کمتر بر ارزشهای شناختی همچون خلاقیت و آموختن دانشهای جدید بودند. [1] NGOs [2] سمن = سازمان مردم نهاد