مطالعۀ تغییرات اجتماعی و فرهنگیبرای برنامه‌ریزیِ صحیح در جامعه ضروری به‌نظر می‌رسد. روند روبه‌رشد گروه‌های معنوی، ورزشی و درمانی، که کارکرد آرامش‌بخشی روانی دارند، می‌تواند نمایان‌کنندة تغییرات فرهنگی مهمی در ایران باشد. گروه‌های انرژی‌درمانی یکی از این گروه‌هاست که شناخت نظری و تجربیِ مطمئنی از آن در جامعۀ ما وجودندارد.مطالبنوشته‌شده ...
بیشتر
مطالعۀ تغییرات اجتماعی و فرهنگیبرای برنامه‌ریزیِ صحیح در جامعه ضروری به‌نظر می‌رسد. روند روبه‌رشد گروه‌های معنوی، ورزشی و درمانی، که کارکرد آرامش‌بخشی روانی دارند، می‌تواند نمایان‌کنندة تغییرات فرهنگی مهمی در ایران باشد. گروه‌های انرژی‌درمانی یکی از این گروه‌هاست که شناخت نظری و تجربیِ مطمئنی از آن در جامعۀ ما وجودندارد.مطالبنوشته‌شده دربارة این موضوع نشان می‌دهد که انرژی‌درمانی در فرهنگ‌ها و جوامع مختلف، در قالب‌های نظری و عملیِ متفاوت ظاهر شده، ولی احتمالاً مبتنی بر واقعیت واحدی است که هنوز به‌گونه‌ای علمی و بین‌الاذهانی ثابت نشده است؛ چنان‌که تأثیر درمانی آن نیز در مجامع علمی، نه نفی شده است و نه اثبات. درعین‌حال، انرژی‌درمانی به‌مثابة واقعیتی اجتماعی در جامعۀ ما وجود دارد. این تحقیق که عهده‌دار پژوهشی میدانی‌ـ کیفی به‌روش کدگذاریِ متون حاصل از گزارش مشاهده‌های مشارکتی، و مصاحبه با مربیان و شاگردان و مراجعه‌کنندگان بوده است، رابطۀ کنشگران مزبور را با محیط اجتماعی، ویژگی کلاس‌ها و باورهای ایشان دربارة انرژی‌درمانی، تمایزات سبک خاص ایشان، و سرانجام، پیامدها یا واکنش‌های مشارکتشان در کلاس‌ها توصیف می‌کند. برطبق یکی از نتایج پژوهش و برخلاف تصور رایج، گروه انرژی‌درمانی ـ‌اگر صرفاً انرژی‌درمانی باشدـ از گروه‌های معنویت‌گرا محسوب نمی‌شود.
نمودهای متفاوت دین لزوماً منجر به رویکردهای متفاوت به شناخت دین می شوند:
رویکرد درون دینی برای مطالعة نمود معرفتی و رویکرد برون دینی برای مطالعة نمود
خارجی. کانون توجه، هدف شناسایی و در نتیجه روش این دو رویکرد تفاوت مهمی با
هم دارند. از این منظر، این دو رویکرد در یک سطح نیستند تا تعارض کنند، بلکه- با
رعایت حدود و شرایط- بیشتر مکمل هم ...
بیشتر
نمودهای متفاوت دین لزوماً منجر به رویکردهای متفاوت به شناخت دین می شوند:
رویکرد درون دینی برای مطالعة نمود معرفتی و رویکرد برون دینی برای مطالعة نمود
خارجی. کانون توجه، هدف شناسایی و در نتیجه روش این دو رویکرد تفاوت مهمی با
هم دارند. از این منظر، این دو رویکرد در یک سطح نیستند تا تعارض کنند، بلکه- با
رعایت حدود و شرایط- بیشتر مکمل هم در شناخت همه جانبة دین محسوب می شوند.
یکی از دین شناسی هایی که رویکرد برون دینی دارد جامعه شناسی دین است با تنوعی
در روش ها، و یکی از روش های جامعه شناسی دین که خصوصاً از اوایل قرن بیست ویکم
با توجه روزافزونی مواجه شده است تحلیل تاریخی- تطبیقی است. این روش علاوه بر
برخورداری از تکنیک های مناسب برای توصیف و تبیین تاریخی با موضوعاتی که به
تازگی در مطالعات دینی اهمیت یافته اند سازگاری های روش شناختی متعددی دارد.